ကိုးရာမဲ့တို႔ နားခိုရာ . . .
_____________________________
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
တံတားဦးျမိဳ႕နယ္အတြင္းမွ ရြာေညာင္လွရြာတြင္ ျဖစ္၏။ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးကို
မွီခိုအားထားေနၾကရေသာ ရြာငယ္ေလး . . ။
အိမ္ေျခ ၄၀၀ ေက်ာ္မွ်သာရွိသည့္ ဤရြာေလးတြင္ မွီခိုအားထားေနၾကရေသာ
လူအမ်ားစုမွာ ျမန္မာလူမ်ိဳး လယ္သမား၊ ယာသမား၊ လက္လုပ္လက္စား လူတန္္းစားထုမွ်သာ ျဖစ္ေလသည္။
လယ္ပိုင္ယာပိုင္ရွိသလို အျခားလယ္၊ယာမ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ၾကေသာ အလုပ္သမားလူတန္းစားမ်ားလည္းရွိေလသည္။
လယ္ပိုင္ယာပိုင္၊ လယ္ရွင္ယာရွင္မ်ားမွာလည္း ယခုႏွစ္ ရာသီဥတုအေျခအေနမေကာင္းလွသျဖင့္
သီးႏွံအထြက္တိုးက်ဆင္းျပီး ရြာသူရြာသားမ်ားမွာ စီးပြားေရးထိခိုက္ကုန္ၾကသည္။ လယ္ရွင္ယာရွင္မ်ား
စီးပြားလုပ္ငန္းထိခိုက္ၾကေသာအခါ လယ္ယာအလုပ္သမားစုမွာလည္း အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ကုန္ၾကသည္။
အခ်ိန္ကာလမွာ ၂၀၀၇-၂၀၀၈ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ျဖစ္သည္။
အျခားရြာသူရြာသားမ်ားနည္းတူ ေဒၚေဌးျမင့္တို႔မိသားစုတြင္လည္း
ယခုႏွစ္ ယာအထြက္တုိးက်ဆင္းျပီး စီးပြားေရးမေျပမလည္ျဖစ္ၾကရသည္။ ဘိုးဘြားစဥ္ဆက္ ဓားမဦးခ်
ယာေျမမ်ားျဖစ္ၾက၍ ယာပိုင္မ်ားျဖစ္ၾက ရေသာ္လည္း သီးႏွံအထြက္ကမေကာင္း၊ ေစ်းကမေကာင္းျဖစ္ျပီး
မိသားစုစီးပြားေရးထိခိုက္ၾကရသည္။ ေနာက္ထပ္စိုက္ပ်ိဳးရာသီ တစ္ရာသီအတြက္ပင္လွ်င္ အစိုးရေခ်းေငြစရိတ္ခ်ေပးမွ
အဆင္ေျပေျပျဖစ္သြားနိုင္လိမ့္မည္။ အကယ္၍ မရခဲ့ျပန္ပါက ရြာထိပ္က ဦးအုန္းျမင့္ထံမွ ေငြတိုးၾကီးေခ်း၍
စြန္႔စားလုပ္ရျပန္လိမ့္မည္။
ေဒၚေဌးျမင့္တြင္ သမီးႏွစ္ေယာက္သာရွိျပီး သမီးအၾကီးမွာ ယခုလာမည့္ႏွစ္
ဆယ္တန္္းတက္ရေပလိမ့္မည္။ ကိုးတန္းတြင္ၾကိဳးစား၍ ထူးခၽြန္စြာေအာင္ျမင္သည့္ သမီးၾကီးကို
ေက်ာင္းဆက္တက္၍ ဘြဲ႕ရပညာတတ္ၾကီး ျဖစ္ေစခ်င္လွသည္။ သူတို႔၏ဖခင္မွာ သမီးအငယ္မ အခါလည္ေလာက္ကပင္
ဆံုးပါးသြားခဲ့ရာ ဤသမီးႏွစ္ေယာက္ကို အေမလိုတစ္မ်ိဳး၊ အေဖလိုတစ္မ်ိဳး ကိုယ္ကပင္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္
ပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့ရာ သမီးၾကီးပင္ ယခုအခါ တကၠသိုလ္၀င္တန္းသို႔ပင္ တက္ေရာက္ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
ေအာင္စာရင္းထြက္သည့္ေန႔က ေပ်ာ္ရႊင္ေနရွာေသာ သမီးၾကီး၏မ်က္ႏွာကိုေတြးရင္း သမီးကို တကၠသိုလ္ထိ
မေရာက္ေရာက္ေအာင္ ထားေပးမည္ဟု အခုိင္အမာဆံုးျဖတ္လိုက္ရသည္။
သို႔ေသာ္ . . ။
သို႔ေသာ္၏ ေနာက္တြင္ အေတြးမ်ား ဆက္တိုက္ပါလာၾကသည္။ သမီးကို
တကၠသိုလ္ထိေရာက္ေအာင္ ထားေပးမည္ဟု စိတ္ကူးသာ ကူးေနရသည္။ ယခုႏွစ္ သမီး ေရွ႕ဆက္ ဆယ္တန္းတက္ရဖို႔အေရးပင္
ေတြးၾကည့္ရုံျဖင့္ ခက္ခဲေနေသးသည္။ ေတြးၾကည့္ရင္း သမီးပညာေရးအတြက္ ရင္ေမာရျပန္ေခ်သည္။
ဖတဆိုးသမီးငယ္မ်ားမို႔ ဖခင္ေနရာ ဖခင္ကိုယ္စားမွာေန၍ အားကိုးမွီတည္ရာျဖစ္ခ်င္လွသည္။
ဘယ္လိုလုပ္ရပါမည္လဲ?
ေတြးရင္းေတြးရင္း ရင္ေမာလွသျဖင့္ ေရအိုထဲမွ ေရတစ္ခြက္ကိုခပ္ေသာက္ရင္း
အိမ္ေရွ႕တြင္ တံျမက္စည္းလွည္း အမႈိက္ရွင္းေနေသာ သမီးၾကီးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္။
သမီးအၾကီးမွာ အၾကီးပီပီ လိမ္လည္းလိမၼာလွသည္။ အိမ္မႈကိစၥ ေနာက္ျပန္မၾကည့္ရေလာက္ေအာင္
တာ၀န္ေက်ပြန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေဒၚေဌးျမင့္ ယာထဲကိစၥေတြကို ေရွ႕က သည္းမည္းအာရုံစိုက္
လုပ္ကိုင္နိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ၾကဳိးစားလုပ္ကိုင္ေနသည့္အၾကားမွပင္ ယခုႏွစ္ရာသီဥတုက
ဆိုး၀ါးလာျပီး ၀ါေစ်းက်ကာ ေနာက္တစ္ရာသီ တစ္သီးျပန္စဖို႔ရာပင္ ခဲယဥ္းေနျပန္ေခ်သည္။ ထို႔ေၾကာင့္
သမီးပညာေရးအတြက္ေရာပါ ေတြးမိ၍ အၾကံအိုက္ အခက္ေတြ႕ေနရသည္။ အၾကပ္အတည္းၾကားမွ သမီးပညာေရးကိုစြန္္႔၍
ထားရျပန္မည္ဆိုေတာ့လည္း ေနာက္တစ္ရာသီစဖို႔မေျပာႏွင့္၊ ယခုျပီးခဲ့သည့္ ရာသီအေၾကြးပင္
ေက်ေအာင္ ဆပ္ႏိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ မထူးေတာ့သည့္အေျခအေနမို႔ သမီးကို အက်ိဳးအေၾကာင္းရွင္းျပ၍
ေနာက္တစ္ႏွစ္ေစာင့္ခိုင္းျပီးမွ ဆက္တက္ခိုင္းရေတာ့မည္။ သမီးျဖစ္သူမွာ လိမၼာယဥ္ေက်း၊
မိခင္စကားနားေထာင္သူမို႔ မေျပာမျဖစ္မို႔ မေျပာခ်င္ေသာ္လည္း အက်ိဳးအေၾကာင္းရွင္းျပ၊
ေျပာၾကည့္ဖို႔ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ရေတာ့သည္။
"သမီးေရ . . . သမီး"
"ရွင္၊ ေမေမ"
"သမီးေရ၊ ခဏ။ ေမေမ့ဆီလာပါဦးကြဲ႕။ စကားေျပာစရာေလးရွိလို႔ .. "
"ဟုတ္ကဲ့၊ ေမေမ" ျပန္ေျဖရင္း တက္လာသည့္ သမီးက သူ႔ေဘးနားတြင္
ငုတ္တုတ္ေလး က်ံဳ႕က်ံဳ႕ရုံ႕ရုံ႕၀င္ထိုင္သည္ကိုျမင္လာေတာ့ ရင္ဘတ္ထဲ ေျပာရမည့္စကားလံုးမ်ားက
ဆို႔လာသည္။ ေျပာမယ္လုပ္ျပီးမွ ေျပာရမည့္စကားမ်ားက လည္ေခ်ာင္း၀တြင္ ဆို႔တစ္ေနျပန္သည္။
"သမီး . . ။ သမီးကို ေမေမ ခဏ စကားေျပာစရာရွိလို႔ေနာ္"
"ဟုတ္၊ ဟုတ္ကဲ့။ ေမေမ။ ေျပာ၊ ေျပာပါ"
"သမီး ဒီႏွစ္ ဆယ္တန္းတက္ရျပီေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ"
"ေအး။ ဒီႏွစ္ သမီးဆယ္တန္းတက္ရမွာေတာ့ အမွန္ပဲ။ အေမလည္း သမီးကို
ဆယ္တန္းေအာင္ရုံတင္မကဘူး၊ တကၠသိုလ္တက္ဘြဲ႕ရသည္ထိပါ ပညာတတ္ၾကီးျဖစ္ေစခ်င္တာ သမီးလည္းအသိပဲ"
"ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ" သမီးက
ဟုတ္ကဲ့ေလးလိုက္ရွာရင္း သူမစကားကို ေထာက္ေပးေနေပမယ့္ ေဒၚေဌးျမင့္ ေျပာရမည့္စကားမ်ားက
တခါ ရင္၀တြင္ တစ္ဆို႔ေနရျပန္္သည္။ ေရွ႕မွာ ခ်ထားေသာ ေရေႏြးဓာတ္ဘူးေလးကို ငွဲ႕မယ္လုပ္ေတာ့
သမီးကပင္ ၀င္ငွဲ႕ေပးရွာသည္။ သမီးမသိေအာင္ တံေတြးကို မ်ိဳခ်ရင္း သမီး ေရွ႕ခ်ေပးလာေသာ
ေရေႏြးပန္ကန္လံုးကို ေကာက္ကာ ခဏအေအးခံ၊ မႈတ္ရင္း ေသာက္ေနလိုက္သည္။ သမီးက မေအ့မ်က္ႏွာကို
ၾကည့္ကာ မသိမသာအရိပ္အကဲခတ္ေနရွာေလသည္။ လိမၼာျပီး ျဖဴစင္လွေသာ သမီးမ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ရင္း
ဒီစကားကို မေျပာေတာ့ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္မိျပန္သည္။ "အုိ . .၊ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ လာမည့္ေဘးေတာ့
ေျပးေတြ႕ရမွာပဲ။ သမီးလည္း လိမၼာရွာပါတယ္ေလ၊ နားလည္ေပးႏိုင္ရွာမွာပါ" ဒီလိုေတြးရင္း
ျပတ္သြားသည့္ စကားစကို ျပန္ဆက္လိုက္သည္။
"သမီး၊ ဒီႏွစ္ ရာသီဥတုမေကာင္းလို႔ အေမတို႔ ၀ါေစ်းေတြက်ျပီး
အေၾကြးျပန္မဆပ္ႏိုင္တာ သမီးသိတယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့၊ ေမေမ။ သမီးသိပါတယ္"
"ေအး. .။ အခုျပီးခဲ့တဲ့ တစ္သီးကလည္း ခုဟာ အေမတို႔ ခါတိုင္းႏွစ္လိုပဲ
ဦးအုန္းျမင့္ဆီကပဲ အတိုးနဲ႔ေခ်းျပီး စိုက္ရတာေလ။ အခု ဒီရာသီက အဆင္မေျပျပန္ေတာ့ အေမတို႔ ျပန္မဆပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ျပန္မဆပ္ႏိုင္ေတာ့ ဦးအုန္းျမင့္ အဲ့ဒီလူၾကီးကလည္း အတိုးက အရမ္းၾကီးတယ္။ ကိုယ့္ရြာသားခ်င္းမို႔
ဘယ္တုန္းကမွ သက္သာညွာညွာမရွိဘူး ။"
ေရေႏြးပန္္းကန္ထဲမွ လက္က်န္ေရေႏြးေလးကို ေကာက္ေမာ့လိုက္ရင္း
သမီးမ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္အကဲခတ္လိုက္သည္။ သမီးက မိခင္ဘာမ်ားေျပာရွာမလဲဆိုသည့္ သိခ်င္ေဇာမ်က္လံုးေလးမ်ားျဖင့္
စိတ္၀င္တစား နားေထာင္ေနရွာသည္။
"ကဲ . .၊ အဲ့ဒါထားပါေတာ့ေလ။ အခုဟာက အေမတို႔မွာလည္း ဒီတစ္ရာသီ၊
ဒီတစ္ႏွစ္ေတာ့ အခက္ေတြ႕ရျပီ။ အဲ့ဒါေလ. . ဟို . . သမီး ဆယ္တန္းကို .. ေနာက္တစ္ႏွစ္မွ ဆက္တက္ပါလား။ သမီးတို႔ေက်ာင္းက
တစ္ႏွစ္ႏွစ္ႏွစ္နားလည္း ကိစၥမရွိဘူးေလ။ အဲ့ဒါ သမီး ဒီႏွစ္ တစ္ႏွစ္နားလိုက္ပါလား။ ျပီးေတာ့မွ
အေမတို႔ ေနာက္တစ္ႏွစ္ ယာထြက္အဆင္ေျပလို႔ရွိရင္ သမီး ဆက္တက္ေပါ့. .အဲ့က်မွ အေမ ဆက္ထားေပးမယ္ေလ.
. ။ ေနာ္ . . သမီး။"
"ရွင္ . . . ေမေမ"
သမီးက အသံတိုးတိုးေလး အာေမဋိတ္ထြက္လာရွာသည္။ ျပီးေတာ့
"အဟင့္ဟင့္ ေမေမ။ သမီး အဲ့ဒါဆို ဒီတစ္ႏွစ္ ေက်ာင္းနားရမွာေပါ့ေနာ္.
. ။ဟင့္ ဟင့္"
ဘယ္လိုမွထင္မွတ္မထား၊ သမီးခမ်ာ ကေလးသာသာမွ်သာ လူငယ္ဆိုရွာေတာ့
၀မ္းနည္းဆုိ႔နင့္ရွာသည္ႏွင့္္တူသည္။ သမီးမွာ အိအိ၊ အိအိႏွင့္ မ်က္ရည္ေပါက္မ်ားက်လာရွာျပီး
ခမ်ာ ငိုရွာပါေလေတာ့သည္။
"သမီး . . ။မငိုပါနဲ႔ကြယ္ . . ။ ေမေမ ေနာက္ႏွစ္ ေသခ်ာေပါက္
ဆက္ဆက္ထားေပးမွာပါကြယ္ ေနာ္. . ။ သမီး မငိုနဲ႔ေနာ္"
"ဟင့္ ေမေမ. .။ သမီး ေက်ာင္းဆက္တက္ခ်င္တယ္ . . .ေမေမ။ ဟင့္"
သမီးပူဆာရွာသည္ေတာ့မဟုတ္ဘဲ ရင္ထဲက သူ႔ခံစားခ်က္ေလးကို ေျပာျပေဖာ္ထုတ္ရွာသည္။
လိမၼာရိုးသား စာၾကိဳးစားသည့္ ကေလးမို႔ ေဒၚေဌးျမင့္ နားလည္ေပးႏိုင္ပါသည္။
ေၾသာ္. . .သမီးရယ္ ဟုသာ ေတြးရင္း ဘယ္လိုမွ ၾကံရာလည္းမရသည္မို႔၊
ဘယ္တစ္ခြန္းတစ္စမွ် ဆက္၍ မေျပာႏိုင္၊ နွစ္သိမ့္မေပးႏိုင္ေတာ့ေပ။
"မေဌးျမင့္ေရ . . . ေတာ့္ မေဌးျမင့္တို႔ သားအမိတေတြဘယ္သြားၾကတုန္း" ဟုဆိုကာ ေျပာေျပာဆုိဆိုႏွင့္ ရြာထဲမွ မလွညြန္႔က အသံႏွင့္တပါတည္း အိမ္ေပါက္ ေကာက္ခါငင္ခါ
တက္ခ်လာေလသည္။ ေဘးမွာလည္း မႏၱေလးေနသည္ဆိုသည့္ သူ႔သမီးက အထုပ္ပလုတ္ေတြဆြဲထားလ်က္ ပါလာေလသည္။
"ေဟာေတာ္ . . သားအမိတေတြ ၊ ဘာေတြမ်ား ေျပာဆိုေနၾကတာတုန္း။"
"ေဟာေတာ္ . . သမီး ေဌးေဌးလင္း။ ငိုထားတာလည္း။ ေဟာေတာ္ . .
။ မေဌးျမင့္ရယ္ . . ကေလးကို မၾကီးမငယ္ ရိုက္မ်ားထားတာလား။ ကေလးက အလိမၼာၾကီးကို . ."
မလွညြန္႔မွာ မသိဘာသာမေနဘဲ ရမ္းသမ္းမွန္းသမ္း တန္းစီ၍ ကရားေရလႊတ္
ေျပာေနပါေတာ့သည္။ ပါးစပ္ကလည္း ေျပာရင္း သမီးနားသြားထိုင္ကာ သမီးကို သြားေခ်ာ့ေနျပန္ပါသည္။
"ေျပာ . . သမီး။ သမီးအေမက သမီးကို ဘာလို႔ရိုက္တာတုန္း။ ဟဲ့
. . ေဌးျမင့္၊ ညည္းႏွယ္ဟယ္. . . ကေလးမေလး ငါ့သမီး အလိမၼာေလးကို ညည္းက ဘာကိစၥရိုက္ႏွက္ထားရတာတုန္း"
"မလွညြန္္႔ . . .ေတာ့္ႏွယ္ေတာ္။ က်ဳပ္ မရိုက္ပါဘူးေတာ္. .။
က်ဳပ္သမီး အလိမၼာမွန္း က်ဳပ္လည္းအသိပါ. ။ဘာလို႔ရိုက္ရမွာလဲ .။ ရိုက္ထားတာမဟုတ္ပါဘူး။
ဒီလိုပဲ . . ဒီတစ္ႏွစ္ အသီးမေကာင္းလို႔ လာမည့္ေရွ႕ႏွစ္ ဆယ္တန္းတက္ရမွာ က်ဳပ္က ဆက္ထားမေပးႏိုင္လို႔ပါ..ေတာ့။
ေတာ့္ႏွယ္ . . "
"ေၾသာ္. . .ဟုတ္လား။ သိပါဘူးေတာ္. . ။ ကဲ . .ကဲ .. သမီး။ တို႔ေတာင္
လာရင္းကိစၥ ေမ့ကုန္ျပီ။ ေဌးေဌးလင္းေလး ငိုေနတာျမင္တာနဲ႔. .။ ေတာ့္. .မေဌးျမင့္ . .။
ဒါ က်ဳပ္သမီး မႏၱေလးေနတဲ့ အငယ္မ . . မိုးမိုးေလ။ မွတ္မိလား။"
"ေၾသာ္ . . ေအးေအး။ မွတ္မိတာေပါ့ဟဲ့. .။ ဟဲ့ .သမီး မိုးမိုး။
မႏၱေလးမွာ ေနရထိုင္ရ အဆင္ေျပလားေအ့"
"ဟုတ္ကဲ့ ေဒၚေဒၚ ။ အကုန္အဆင္ေျပပါတယ္" ဟု ေျပာရင္း သူ႔လက္ထဲက
ဆဲြလာေသာ ထုိးမုန္႔ထုပ္မ်ားကို ေဒၚေဌးျမင့္ေရွ႕ ခ်ေပးလာသည္။ "ေၾသာ္. . ညည္းႏွယ္ေအ။ လူခ်ည္းသက္သက္
လာႏႈတ္ဆက္။ ေက်နပ္ပါတယ္ေအ့ . . အလကား အကုန္ခံလို႔ ၀ယ္လာရတယ္လို႔"
"ေၾသာ္ ေဒၚေဒၚရယ္။ ဒီရပ္ဒီရြာ ဒီေဆြဒီမ်ိဳးပဲရွိတာ. .။ သီတင္းကၽြတ္ကလည္း
မလာျဖစ္လုိက္အတူတူ၊ ခုမွျပန္လာျဖစ္ရင္း အဲ့ဒါ ကန္ေတာ့တာ. .။"
"ေအးပါေအ. . သာဓုပါေတာ္၊ သာဓုပါ . .။ ဒီ့ထက္ပိုလို႔ အလုပ္ရာထူးတိုးတက္ပါေစေတာ္.
.။ ေဒၚေဒၚကေလ သမီးကို ညည္းတို႔ကို စံထားျပီး ၾကိဳးစားခိုင္းရတာဟဲ့ . . ။ ညည္းတို႔လို
ပညာတတ္၊ အလုပ္အကိုင္အဆင္ေျပမွ သမီးတို႔ေတြလည္း ေဒၚေဒၚတို႔လို ယာထဲ မဆင္းရမွာေအ့. .
။ သူ႔အေဖကဆိုေလ . . သူ႔သမီးေတြကို ပညာတတ္ေအာင္ ဆံုးခန္္းတိုင္ထားေပးဖို႔ တတြတ္တြတ္မွာသြားရွာတာေအ့
. . ။ ခုေတာ့ . ."
ေျပာရင္း ရင္ထဲဆို႔နင့္လာသျဖင့္ ေဒၚေဌးျမင့္ၾကီးတစ္ေယာက္
မ်က္ရည္၀ဲတက္လာ၍ မ်က္ရည္ေလးကို ပုခံုးေပၚမွ တဘက္စေလးျဖင့္ မ်က္ရည္စသိမ္းလိုက္သည္ကို
ၾကည့္ရင္း မိုးမိုးရင္ထဲ စာနာသနားလာမိျပီး လိမၼာၾကိဳးစားေသာ ေဌးေဌးလင္းေလးကိုလည္း ကူညီေပးခ်င္လာမိသည္။
ေဌးေဌးလင္းေလးမွာလည္း မုိးမိုး မႏၱေလးမသြားခင္က ငယ္စဥ္ကတည္းက မိုးမိုးညီမတစ္ေယာက္လို
ေနခဲ့ၾကဖူးသျဖင့္ ညီမအရင္းေလးတစ္ေယာက္လို သနားခင္တြယ္မိသည္မွာလည္း အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ကူညီေပးႏိုင္သမွ် ေဌးေဌးလင္းေလး ပညာေရးအတြက္ ကူညီေပးၾကည့္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ရင္း
ေျပာၾကည့္လိုက္ျဖစ္သည္။
"ေဒၚေဒၚ . . .။ ေဒၚေဒၚ့သမီး . .ေဌးေဌးလင္းေလး ေက်ာင္းမနားရပါဘူး၊
ေဒၚေဒၚရဲ႕။ တကယ္လို႔ ေဒၚေဒၚစိတ္ခ်မယ္ဆိုရင္ေလ. . .ေဌးေဌးလင္းေလးကို မႏၱေလး၊ သမီးေနတဲ့ေက်ာင္းကို
ေခၚသြားမယ္ေလ။ အဲ့ဒီေက်ာင္းမွာက ပညာေရးအခမဲ့ . . ဘာဆိုဘာမွ တျပားသားမွမေပးရဘူး။ အေ၀းကလာၾကရတဲ့ေက်ာင္းသားေလးေတြအတြက္ဆို
မိန္္္းကေလးျဖင့္လည္း မိန္းကေလးေဆာင္နဲ႔ သီးသန္႔ေနရာေပးထားေသးတယ္. ေဒၚေဒၚရဲဲ႕ . .။
အဲ့ဒါ ေလ . . ေဒၚေဒၚအဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္ သမီးနဲ႔ ထည့္ေပးလိုက္ေလ. . ။ သမီးေစာင့္ေရွာက္ေပးလို႔
အဆင္ေျပပါတယ္. .။"
ေဌးေဌးလင္းေလးမ်က္လံုးမ်ား လင္းလက္သြားသလို ေဒၚေဌးျမင့္ရင္ထဲလည္း
သမီးပညာေရးအတြက္ ၀မ္းေျမာက္သြားမိသည္။ သမီးကို မခြဲခ်င္၊ မခြြဲရက္ေပမယ့္ သမီးေရွ႕ေရး
ပညာေရး၊ သမီးဘ၀အတြက္မို႔ သမီးတို႔အေဖၾကီးလည္း ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့သလို၊ ေဒၚေဌးျမင့္ မိမိကိုယ္တိုင္ကိုယ္၌ကလည္း
သမီးေတြကို သူ႔အေဖရည္ရြယ္ခ်က္အတိုင္း ျဖစ္ေစခ်င္သည္မို႔ တခါတည္းပင္ ေျဖလိုက္မိပါသည္။
"သမီးပညာေရးပဲ . . . ခြင့္ျပဳေပးရမွာေပါ့"
"ေဟး . . ." အေပ်ာ္ေတြႏွင့္ထေအာ္လိုက္ရင္း မေအ့ပါးကို ဖက္နမ္းလာေသာ
သမီးႏွင့္ မိမိတို႔သားအမိကိုလွမ္းၾကည့္ေနေသာ အျပံဳးေတြႏွင့္ ျပံဳးရင္း ေငးၾကည့္ေနေသာ
မိုးမိုးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္မိေပသည္။
သမီး မိုးမိုးလည္း က်န္းမာခ်မ္းသာပါေစေတာ္ . .
* * * * *
ဒီေန႔ . .
သမီးတို႔ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေအာင္စာရင္းေတြ ထြက္မယ့္ေန႔တဲ့။
သမီးက မေန႔ညက ၾကိဳဖုန္းဆက္ထားသည္။ ဒီမနက္ ခုခ်ိန္ေလာက္ဆိုလွ်င္
သမီး ေအာင္စာရင္းၾကည့္ျပီးေလာက္ေရာ့မည္။ အိမ္ေလွကားတက္ခံုထိုင္ေနရင္း သမီးအေၾကာင္း
ေတြးေနတုန္း ရြာထိပ္က ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ဓာတ္စက္သံေပၚထြက္လာသည္။ "ေဒၚေဌးျမင့္ခင္ဗ်ား။
ဖုန္းလာေနပါတယ္ခင္ဗ်ား"ဟူေသာအသံ ေလးငါးခါဆက္တိုက္ထြက္လာေတာ့မွ အေတြးမွ်င္စကိုျဖတ္ကာ
ကမန္းကတန္း ခံုဖိနပ္ထူထူကို ေကာက္စီးရင္း အေျပးေလး ရြာဦးဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းဆီဘက္သို႔
ေျပးထြက္သြားမိေလသည္။
"ဟယ္လို ေမေမလား"
"ေအး . . .သမီး။ ေအာင္လား?" ကမန္းကတန္းႏွင့္ သမီးအေျဖကိုပင္
မေစာင့္ဘဲ ဒေရာေသာပါးေမးလိုက္မိေတာ့ သမီးက
"ဟုတ္ကဲ့ေမေမ။ ေအာင္တယ္. . ။ ဂုဏ္ထူးႏွစ္ခုပါတယ္" တဲ့. . ။
ေဒၚေဌးျမင့္ေလ ၀မ္းသာလြန္းလို႔ ဖုန္းကို တရႊတ္ရႊတ္နမ္းေနမိေလသည္။ ေအး ဒါမွ ငါ့သမီးေဟ့
လို႔လည္း ရင္ထဲမွ အထပ္ထပ္ေအာ္ေနမိေလသည္။ ထိုေန႔တစ္ေန႔လံုး ေဒၚေဌးျမင့္မွာ ရြာထဲ ေတြ႕သမွ်သူကိုေတြ႕တိုင္း
သမီး ဆယ္တန္းဂုဏ္ထူးႏွစ္ခုႏွင့္ ေအာင္ျမင္ေၾကာင္းကို ေဖာင္ေဖာင္ၾကီး ကရားေရလႊတ္ေျပာျပေနမိေလေတာ့သည္။
* * * * *
သမီး ေဌးေဌးလင္းမွာ ဒီႏွစ္ တကၠသိုလ္ဆက္တက္ေတာ့မည္ဟုဆိုသည္။
ေမေမ ၀န္တာမေလးရေအာင္ဟုဆိုကာ အရင္ဆံုး သူတို႔ေဖာင္ေတာ္ဦးေက်ာင္းမွာ ရုံးဌာနဘက္၊ ဘ.ကေက်ာင္းရုံးလုပ္ငန္းဌာနဘက္
အလုပ္၀င္ေနသည္မွာ ေလးငါးေျခာက္လပင္ရွိျပီး ယခု သူေလွ်ာက္ထားသည့္ အေ၀းသင္ပညာေရး ပထမႏွစ္ကို
စတက္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ အေမ့ကို ပင္ပန္းမွာစုိး၍ဟုဆိုကာ သူ႔ပိုသည့္လစာထဲမွ တစ္၀က္ကို ပို႔ေပးေနျပီး
ယာေတာအလုပ္ကိုပင္ နားခိုင္းေနေလျပီ။ သမီးအလိမၼာ၏သိတတ္လိမၼာမႈကိုေတြးမိတိုင္း ေဒၚေဌးျမင့္မွာ
ၾကည္ႏူး၀မ္းသာျဖစ္ရသည္။ သမီးအငယ္မကိုလည္း သမီးအၾကီးမ၏လစာျဖင့္ပင္ ယခုေတာ့ အဆင္ေျပေျပထားႏိုင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
သမီးအၾကီးက ေျပာသည္။ သူမ ေက်ာင္းျပီးသြားလွ်င္ ေဖာင္ေတာ္ဦးေက်ာင္းၾကီးမွာ
သံုးေလးငါးႏွစ္ခန္႔ေတာ့ ေက်းဇူးဆပ္ရင္း အလုပ္လုပ္ေပး၊ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေပးခ်င္ေသးသည္ဟုဆိုသည္။
ျပီးမွ ရြာသို႔ျပန္လာကာ မႏၱေလးေက်ာင္းကိုယ္စား ေက်ာင္းေက်းဇူးဆပ္ ရြာဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းမွာ
စာသင္စာျပလုပ္ေပးခ်င္သည္ဟုဆိုေလသည္။ မိခင္ေက်းဇူးအျပင္ သူ႔ကို ပညာသင္ေပးခဲ့သည့္ ေဖာင္ေတာ္ဦးပရဟိတေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕ေက်းဇူး၊
ရပ္ရြာေက်းဇူး၊ ရြာေက်ာင္းဆရာေတာ္ေက်းဇူးတို႔ကိုပါ သိတတ္လိမၼာစြာ ဖုန္းေျပာတိုင္း သူ႔စိတ္ကူးေတြကို
ေျပာေျပာျပေနတတ္သည့္ သမီးအလိမၼာကို စိတ္ထဲမွ၊ ရင္ထဲမွ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္ေနမိသည္။
ေက်းဇူးသိတတ္သည့္ သမီးစိတ္ကူးေတြ တကယ္ျဖစ္လာမွာပါဟု ေတြးရင္း ေဒၚေဌးျမင့္တစ္ေယာက္ သမီးကို
ေမတၱာပို႔ေပးေနမိသည္မွာ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်ပင္ျဖစ္ေလသည္။
* * * * *
သမီး ေဌးေဌးျမင့္တစ္ေယာက္ ဒီေန႔မနက္ကပင္ သူ႔ေက်းဇူးရွင္ မိုးမိုးႏွင့္
ျပန္ေရာက္လာသည္။ ေဒၚေဌးျမင့္၏အိမ္တြင္မွာေတာ့ ရြာထဲက လူငယ္၊ ကေလး၊ လူၾကီးေရာ အစံုအလင္ပင္
ေရာက္ရွိေနၾကသည္။ သမီးေဌးေဌးလင္းက ေျပာသည္။ ဤတစ္ေခါက္ သမီးျပန္လာသည္မွာမူ အခါတိုင္းကဲ့သို႔
တစ္လေလးသီတင္းခန္႔ ခြင့္ရ၍ ျပန္လာေတာ့ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္တဲ့. . ။ ေဖာင္ေတာ္ဦးေက်ာင္း၏
ဘ.ကေက်ာင္းမ်ားဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးအဖြဲ႔၊ သင္တန္းမွဴးဆရာမတစ္ေယာက္အျဖစ္ ျပန္လာျခင္းျဖစ္သည္တဲ့.
.။ သူေက်းဇူးဆပ္ခ်င္ခဲ့သည့္ရြာကို ေက်းဇူးဆပ္ဖို႔ရန္ ရြာဦးဘ.ကေက်ာင္းမွာ တစ္ႏွစ္တိတိ
သင္တန္းပို႔ခ်၊ စာသင္ေပးဖို႔ရာေရာက္ရွိလာတာတဲ့. .။ ေပ်ာ္တျပံဳးျပံဳးႏွင့္ လာသမွ် ရြာသူရြာသားအားလံုးကို
ဧည့္ခံ၍ မေမာႏိုင္သူကေတာ့ ေဒၚေဌးျမင့္ၾကီးပင္ျဖစ္ေလသည္။
မွန္ေပသည္။ ေဌးေဌးလင္းမွာ ယခုအခါတြင္ နယ္လွည့္ ဘ.က သင္တန္းဆရာမ
ေဒၚေဌးေဌးလင္းပင္ျဖစ္၍ ေနေလျပီ။ ျပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔က တကၠသိုလ္ေက်ာင္းအျပီး အဂၤလိပ္စာသင္တန္းႏွင့္
ပီ.စီ.ပီ ေခၚ သင္တန္းမ်ားတက္ေရာက္ရင္း ႏိုင္ငံျခားတကၠသိုလ္တစ္ခုမွ သင္ၾကားေရးႏွင့္
စီမံခန္႔ခြဲေရးမဟာဘြဲ႕အတြက္ ပညာသင္ဆုရရွိခ်ီးျမွင့္ခံရျပီး ႏိုင္ငံျခားတြင္ တစ္ႏွစ္ပညာသြားေရာက္သင္ယူကာ
ယခုအခါ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာျပီး မိခင္ေဖာင္ေတာ္ဦးေက်ာင္းၾကီးကိုလည္း ေက်းဇူးဆပ္ရင္း
ဇာတိရြာေလးကိုလည္း ေက်းဇူးဆပ္ရင္း ယခုအခါတြင္မေတာ့ ေဌးေဌးလင္း(ေခၚ) သင္တန္္းဆရာမေလး
ေဒၚေဌးေဌးလင္းတစ္ေယာက္ တံတားဦးနယ္၊ ရြာေညာင္လွရြာသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာခဲ့ျပီျဖစ္သည္။
ရာသီဥတုအေျခအေနေၾကာင့္ ဆယ္တန္းမတက္ႏိုင္ေသးဘဲ တစ္ႏွစ္နားရမည့္အေျခအေနမွာ အခြင့္သာစြာ
ေရာက္ရွိခဲ့သည့္ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘ.ကေက်ာင္းေတာ္ၾကီးတြင္ သမီးေဌးေဌးလင္းတစ္ေယာက္ ဆယ္တန္းပညာသာမက
ေတာက္ေလွ်ာက္ တကၠသိုလ္အဆင့္ျမင့္ပညာမ်ား၊ စီမံခန္႔ခဲြေရးပညာမ်ား၊ ဘ၀တကၠသိုလ္ပညာမ်ားကို
ရွာေဖြဆည္းပူး၊ ပညာရင္ႏို႔ ေသာက္စို႔ရင္း တစ္ဘက္က ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးေက်းဇူးကိုဆပ္ရန္
တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ အလုပ္လုပ္လ်က္ ရွမ္းျပည္အစရွိသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတနံတလ်ား ေဒသအသီးသီးရွိ
ဘ.ကေက်ာင္းေတြမွာ နယ္လွည့္သင္တန္းဆရာမတစ္ဦးအျဖစ္ လွည့္လည္သင္ၾကား ေစတနာ့၀န္ထမ္းေဆာင္ကာ
ယခုတစ္ၾကိမ္ ရြာသို႔ေရာက္ရွိလာခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္ေလသည္။ သူ႔ဆရာမ မိုးမိုးကို ကန္ေတာ့ေနေသာ
သမီးကို ဤတစ္ၾကိမ္ျမင္ေတြ႕ရျခင္းမ်ိဳးမွာ အခါတိုင္းေတြ႔ဆံုျခင္းမ်ိဳးႏွင့္မတူေတာ့ေခ်။
ေစတနာေလေျပေလညင္းမ်ားႏွင့္အတူ ေက်းဇူးသိတတ္္ျခင္းေလေျပတို႔ေၾကာင့္ ကံၾကမၼာတိမ္တိုက္မည္းမ်ားမွ
ျမဴကင္းစင္းစြာထြက္လာရသည့္ လမင္းေလးကဲ့သို႔ပင္ ေဒၚေဌးျမင့္မ်က္လံုးထဲ ျမင္ေယာင္ေတြးေတာေနမိသည္။
ရင္ထဲ၊ ၀မ္းထဲ ပူပင္ေသာကျငိမ္းလ်က္ ရြာက ကေလးသူငယ္၊ လူငယ္မ်ားကို ၾကိဳးစားၾကဖို႔ တိုက္တြန္းေျပာဆိုေနသည့္
စာေရးဆရာမေပါက္စေလး သမီး ေဌးေဌးလင္းကို ၾကည့္ရင္း
ေဒၚေဌးေဌးျမင့္တစ္ေယာက္ ပီတိျဖစ္ေနမိသည္။ ဟုတ္ေလသည္. . ၊ သမီး ေဌးေဌးလင္း ေျပာသည့္အတိုင္းပင္၊
ေဖာင္ေတာ္ဦးပရဟိတေက်ာင္းေတာ္ၾကီးက ျမန္မာႏိုင္ငံတနံတလ်ား တိုင္းရင္းသား၊ လူငယ္ေျမာက္ျမားစြာတို႔၏
ဘ၀ကိုျမွင့္တင္ေပးေနသည့္ ေနရာဌာနၾကီးပင္ျဖစ္ေလသည္။ သမီး ေျပာစကားအရဆိုလွ်င္ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘ.က
ပရဟိတေက်ာင္းသည္ . . .
"ကိုးရာမဲ့တို႔ နားခိုရာ"တဲ့ . . ။
တကယ္လည္း အမွန္္ပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
(မႏၱေလးျမိဳ႕၊ ေဖာင္ေတာ္ဦးပရဟိတဘုန္းေတာ္ၾကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္း၊ ဘုန္းေတာ္ၾကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္း ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးအဖြဲ႕ကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ . . . ေဖာင္ေတာ္ဦးေက်ာင္း၊ Pre-College Program (P.C.P) ဒုတိယအပတ္စဥ္ သင္တန္းဆင္းေအာင္လက္မွတ္ေပးအပ္ပြဲအခမ္းအနားတြင္ သင္တန္းသား၊ သင္တန္းသူမ်ား သရုပ္ေဖာ္၊ ရည္ညႊန္းေသာ လက္ေတြ႕ဘ၀ျဖစ္စဥ္ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုကို ကာယကံရွင္မ်ား၏အမည္မ်ား၊ ရြာအမည္မ်ားကို ေျပာင္းလဲအစားထိုး၍ ခံစားေရးဖြဲ႕ တင္ျပအပ္ပါသည္။)
